Selectleren

Deze blog gaat over een selectieprocedure. Waarschijnlijk herkenbaar voor zowel bedrijven als sollicitanten. In mijn ogen kan in dit proces een aantal zaken best anders worden aangepakt. Hopelijk kunnen we het in 2018 allemaal eens anders bekijken. Dat is namelijk best te leren.

 

Manager Bert

Manager Bert is de leidinggevende van een binnendienstafdeling bij een middelgroot tot groot bedrijf. Hij stuurt hier een afdeling van 12 mensen aan die allerlei ondersteunende zaken regelen voor de rest van het bedrijf. Bert is het type ruwe bolster, blanke pit. Zijn resultaten zijn goed, zijn aansturing direct en duidelijk. Graag maakt hij her en der een grapje, maar hij heeft vreemd genoeg wel moeite met grapjes van een ander. Net zoals zo velen heeft ook Manager Bert last van onzekerheid, maar dat laat hij alleen niet graag blijken. Ondanks de goede resultaten, en de daarbij behorende bonussen voor zowel hem als het gehele team, is Manager Bert eerder ongeliefd dan geliefd bij zijn team. De toegenomen werkdruk zorgt ervoor dat hij met een kort lontje rondloopt, waardoor hij vandaag de dag nog meer is gedaald op de populariteitsladder van het bedrijf.

De vacature

Al een tijdje heeft Manager Bert de functie van administratief medewerker vacant. De persoon in kwestie moet vooral accuraat zijn, buitengewone kennis van Excel hebben en in staat zijn om rapportages en analyses te maken, deze zelf ook kunnen analyseren en voorzien van een adviesrapport. Qua persoonlijkheid zijn de belangrijkste kenmerken: rust, zelfstandigheid en flexibiliteit. Binnen het bedrijf zijn organisatieloyaliteit, elkaar helpen en resultaatgerichtheid de drie belangrijkste kernwaarden.

De functie invulling gedurende de afgelopen drie jaar

De noodzaak voor het invullen van deze vacature is behoorlijk groot. De afgelopen drie jaar hebben vier verschillende personen deze functie bekleed. Begin 2015 was daar Paul. Een ervaren medewerker. Al 10 jaar voerde hij deze functie uit, de ideale persoon voor deze functie. Maar begin 2015 was hij toe aan een vervolgstap en vertrok hij. In april 2015 werd hij opgevolgd door Chantal. Chantal is een vrolijke meid, lag erg goed binnen de groep. Haar persoonlijke resultaten zaten onder het gemiddelde, maargoed, ze hielp altijd eerst anderen, dus het was te verklaren. Manager Bert stoorde zich echter aan haar luidruchtige aanwezigheid met als gevolg dat tot ieders verbazing haar jaarcontract niet verlengd werd door Manager Bert. In juni 2016 begon Lisa als de functionaris van deze administratieve functie. Er lag helaas een werkachterstand van 3 maanden. Er was ook niet echt iemand die haar kon inwerken, omdat de zomervakantie net begonnen was. Knap genoeg had Lisa de boel rond augustus volledig onder controle en de gehele achterstand weggewerkt. In november kreeg ze van Manager Bert een ‘onvoldoende’ qua beoordeling. Zijn verklaring was dat hij heel blij met haar was, maar dat ze nog te kort in dienst was voor een goede beoordeling en een daarbij behorende salarisverhoging. Voor Lisa voelde dit als een koude douche na al dat harde werken. Ze besloot om elders te gaan kijken. Twee weken later kon Lisa met dubbele gevoelens haar contract opzeggen. Teleurgesteld over de gang van zaken, maar blij dat ze supersnel een nieuwe functie had gevonden, waar ze er qua inhoud en salaris ook nog op vooruit ging. In februari 2017 werd Ingrid gekozen als de beste kandidaat ter vervanging van Lisa. Haar grootste concurrent was good old Paul... die weer op zijn oude functie solliciteerde. Hij voelde zich niet gelukkig bij zijn nieuwe werkgever, waarbij zijn functie als Manager niet passend bleek te zijn. Hij miste zijn oude baan en collega’s en kwam graag weer terug. Manager Bert gaf echter te kennen dat er geen weg terug was. Uit ervaring wist hij dat terugkomen namelijk niet werkt.
Ingrid was een ontzettend leuke meid waar je erg goed mee kon lachen. De eerste twee maanden werd haar spontaniteit en vrolijkheid door een ieder geroemd en gezien als een aanvulling. Maar daarna werd pijnlijk zichtbaar dat haar resultaten simpelweg slecht waren te noemen. Sterker nog, door haar toedoen scoorde de gehele afdeling minder. Ondanks dat ze hierover veelvuldig werd aangesproken door zowel Manager Bert, collega's van de afdeling, collega's van het bedrijf als zelfs klanten wuifde ze alle kritiek weg met een lach en een knipoog. Tot grote opluchting van velen werd haar tijdelijke contract, dat liep tot 1 september 2017, niet verlengd. Vanwege de drukke agenda van Manager Bert werd medio oktober 2017 begonnen met wederom een werving voor deze functie.

 

De selectie

Van de kandidaten die gereageerd hadden op de vacaturetekst werden er 3 uitgenodigd voor een gesprek. De gesprekken waren met de Recruiter van het bedrijf en met Manager Bert.

Melanie schreef een hele spontane brief en heeft ervaring met Excel. Echter, niet al te veel werkervaring. Mark had juist veel ervaring, vooral in het maken en ontwikkelen van rapportages en analyses. Hij kwam op papier alleen wel wat stoffig over. Vera had ook veel ervaring, vooral in het adviseren. Zij kwam juist weer wat directer over in haar brief en ook in het telefoongesprek wat vooraf gevoerd was.

Als eerste kwam Vera op gesprek. Inhoudelijk een hele goede kandidaat. Ze wist alle vragen te beantwoorden en had zelf ook meerdere vragen. Haar vraag waarom deze vacature al vanaf september niet werd ingevuld schoot bij Manager Bert in het verkeerde keelgat. “Daar geven wij geen antwoord op”, brieste hij ongemakkelijk uit. Toen haar salarisindicatie 100 euro boven de schaal lag en 500 euro boven het gewenste instapsalaris vanuit het bedrijf, werd eigenlijk de deur direct dichtgegooid vanuit Manager Bert. “Wij kunnen geen concessies doen”, was zijn stellige overtuiging. Redelijk abrupt werd dit gesprek afgekapt. Tijdens de evaluatie wist de Recruiter Manager Bert toch te overtuigen dat onderhandelen over salaris altijd kan. Echter, toen hiervoor telefonisch contact werd gezocht met kandidaat Vera bedankte zij voor de eer. Ze voelde geen klik met Manager Bert en het bedrijf.

Het gesprek met Melanie was vooral een leuk gesprek. Er werd veel gelachen en de drie gesprekspartners bleken allen dezelfde hobby te hebben, namelijk pokeren. Daar werd uitgebreid over gesproken. Daarnaast kwamen ze er achter dat Melanie en Manager Bert beide een woordje Spaans kunnen spreken, dus een deel van het gesprek ging tot grote hilariteit van de twee in het Spaans. In de evaluatie gaf de Recruiter aan dat Melanie toch echt teveel inhoud miste. Hier was Manager Bert het deels eens, maar gaf ook aan dat hij haar daarmee ook prima kon begeleiden.
 

Het gesprek met Mark liep vooral stroef. Mark kwam gespannen over, gaf alleen kort antwoord en daar bleef het een beetje bij. Een gesprek werd het bepaald niet en na 15 minuten kapte Manager Bert het gesprek af. “Bedankt voor het gesprek. Ik heb een goed beeld van je gekregen. Je hoort van ons.” De Recruiter stond erbij en keek er naar. Tijdens de evaluatie gaf de Recruiter aan nog wel iets meer van hem gezien te willen hebben. Manager Bert gaf aan dat hij het na vijf minuten al wel had gezien. “Sterker nog, toen ik hem ophaalde wist ik het al. Ik haal graag de mensen zelf op, dan weet ik eigenlijk voor het gesprek begint al of de kandidaat gaat passen of niet.” Dat was bij hem niet anders. “Zelfs mijn geinige ijsbreker werd niet opgepikt door deze droogkloot. En tijdens het gesprek kwam er al helemaal niets uit! Nee, hier kunnen we niets mee”, zei hij licht gepikeerd.
De opdracht was duidelijk: Mark afwijzen en Melanie aannemen.

 

Mark

Kandidaat Mark is een loyale maar stille kracht. De afgelopen 15 jaar heeft hij bij hetzelfde logistieke bedrijf gewerkt. Helaas moest dit bedrijf voor de zomer van 2017 faillissement aanvragen. Mark was een van de laatste medewerkers die het bedrijf verliet. Daarna begon zijn zoektocht naar de juiste baan. Hij werd drie keer afgewezen, omdat hij teveel ervaring had. Een keer eerder mocht hij op gesprek komen. Bij dat bedrijf zochten ze echter vooral een gangmaker en iemand die cijfers echt kon presenteren aan de partnerboard. Dat was niet iets voor Mark, dus na een leuk gesprek besloten Mark en het bedrijf dat dit niet de juiste functie was. Toen hij de vacature bij de afdeling van Manager Bert zag wist hij het zeker: Dit is mijn nieuwe functie! Hij bereide zich goed voor door informatie over het bedrijf in te winnen.

De week voordat hij op gesprek zou plaatsvinden gebeurde er een aantal vervelende zaken in het privéleven van Mark. Bij zijn vader was de ziekte van Alzheimer geconstateerd, zijn vrouw had vernomen dat wegens bezuiniging op haar werk haar contract niet werd verlengd en hun hond van 18 kon niet meer en kreeg tot verdriet van het gezin een spuitje. Dat laatste vond uitgerekend plaats op het tijdstip dat Mark zijn sollicitatiegesprek had. Zijn vrouw en dochter zouden hun trouwe viervoeter nu naar de dierenarts brengen. Het naderende verlies greep hun dochter zo erg aan dat ze de nacht ervoor het hele huis wakker had gehouden met haar verdriet. Mark voelde zich totaal niet zichzelf, maar ging toch het gesprek aan. Toen hij werd opgehaald door Manager Bert voelde Mark zich ongemakkelijk. Er was amper contact en Mark voelde zich helemaal dichtslaan. Het ijs werd met een vreemde grap/opmerking “Wat een lekker ding hebben wij bij de receptie werken hè? Dat noemen we aanvullende arbeidsvoorwaarden! Hahaha” niet gebroken, maar juist dik bevroren. Onwennig hoorde Mark het gesprek aan en wachtte hij keurig op zijn beurt om zijn motivatie toe te lichten. Maar voordat hij het wist ,was het gesprek klaar. Mark was te moe en ook niet moedig genoeg om nog even te vragen of hij zijn kandidatuur toch nog mocht toelichten en droop gedesillusioneerd af.

Vooruitblik over 2018

Later in 2018 vond Mark een vergelijkbare functie waar hij met veel plezier naar toe ging en veel succes zou gaan boeken gedurende een mooi en lang dienstverband.

Het contract met Melanie liep tot 31 december 2018, maar werd voor de zomer al ontbonden. De rest van het jaar stond de vacature open.

Manager Bert boekte nog steeds goede resultaten met het team. Echter, vanaf de zomer 2018 gingen zes medewerkers elders solliciteren, waarvan er twee al snel werden aangenomen en daarom in september hun ontslagbrief gingen indienen. De zorgen binnen het team nemen hierdoor nog meer toe dan in de afgelopen jaren al aan de orde was. Desondanks worden deze zorgen nog steeds weggelachen met vreemde grappen van Manager Bert.

Laten we ondanks alles hopen dat Manager Bert in de loop der tijd iets meer het grotere perspectief mag zien. Al zijn het kleine stapjes, het zal hem, zijn team en zijn collega's enorm verrijken, blij en gelukkiger maken. En dat is iets wat we iedereen moeten gunnen in deze tijd van het jaar.

Fijne kerstdagen en een meer dan gelukkig 2018 allemaal!

 

Andere blogs van Matteo lees je hier.