Tijderblog
We leven in een wereld waar "treitervlog" een begrip is. Iets waar we ook maanden onze tijd aan kunnen besteden. We leven in het online tijdperk en dat kost tijd, veel tijd.
Uit de oude tijd....
Herman van Veen zong ooit opzij, opzij, opzij, maak plaats maak plaats, maak plaats, we hebben ongelofelijke haast. Opzij, opzij, opzij, want wij zijn haast te laat, we hebben maar een paar minuten tijd… We moeten rennen, springen, vliegen, duiken, vallen, opstaan en weer doorgaan. We kunnen nu niet blijven, we kunnen nu niet langer blijven staan.
Dat was in 1979!!! De tijd heeft sindsdien niet stilgestaan. Het liedje van Herman van Veen impliceert ten minste nog dat men elkaar tegen kwam. Anno 2017 is de gejaagdheid nog veel erger geworden.
Tijd voor een HR dag
Deze week had ik op mijn werk bij VolkerWessels Telecom een HR-dag. Doel was dat de HR-collega's die in de business opereren de HR-collega's van ‘Centraal’ een uitleg gaven over de ontwikkelingen binnen de business. Zo mocht ik ook een presentatie geven. Na afloop gaf men aan dat ze geen idee hadden dat er zoveel op ons bordje lag en dat er al zoveel was gebeurd. ‘Centraal’ begrijpt nu beter waarom ik vaak vluchtig en snel en totaal niet conform de procedures communiceer. Het is bijvoorbeeld de bedoeling dat ik personele mutaties keurig aanlever middels een zogenaamd mutatieformulier. De realiteit is dat ik vaak in een file en helaas ook rijdend (erg stom van mij) even snel een mail doorstuur zodat de boel administratief in orde gemaakt kan worden. Een formuliertje invullen op de mobiel behoort dan niet tot mijn opties….
We kwamen uiteraard tot de conclusie dat we informatie veel te weinig halen en brengen, dat we tijd moeten nemen voor elkaar, elkaar opzoeken en ook zelf afstand kunnen nemen van de drukte waarin we verkeren. Honderd punten, helemaal mee eens, maar ik vraag me direct af hoe we dit moeten/kunnen regelen. De business bij mijn bedrijfsonderdeel wordt namelijk bestuurd door een Algemeen Directeur, een controller, een Directeur Operations en HR. Het bedrijfsonderdeel bestaat uit ruim 800 medewerkers verspreid over geheel Nederland, er is een managementteam, er zijn managers, klanten, er worden reviews richting het hoofdkantoor verwacht, etc. En dat allemaal binnen een veranderende omgeving. “Waar haal ik de tijd in godsnaam vandaan om ook nog met de HR-collega's te sparren en tijd voor mezelf te nemen”, vraag ik me geregeld af. Ik lunch bijvoorbeeld standaard achter mijn laptop, tijdens een meeting of lopend van de ene plek naar de andere. Ik ren letterlijk en figuurlijk van hot naar her. Dit heeft tot gevolg dat mensen ook van hot naar her rennen door mij. Wat doen we ons zelf allemaal aan in dit ’even dit, even dat wereldje’ vol mails, Whatsapp-berichten of vluchtige telefoongesprekken?
Tijd van m’n leven
In mijn tijd buiten VolkerWessels Telecom is het niet anders. Ik ben erg actief voor OWL, maar ook voor de theatergroep IMPact waar ik voorzitter ben en momenteel mede verantwoordelijk ben voor de volgende voorstelling op 21 mei aanstaande. Verder sport ik graag (onder andere squashen met een goede vriend en af en toe met collega’s) ga ik naar de thuiswedstrijden van Vitesse, doe ik graag wat leuks met vrienden, train ik op woensdag het voetbalteam van mijn oudste zoon, op vrijdag de mini’s van mijn jongste zoon en sta op zaterdag en zondag op het veld als coach/begeleider van beide toppers. Dat wat ik het belangrijkste vind in het leven, noem ik als laatste: mijn gezin. Steeds vaker merk ik dat ik met name daarvoor te weinig tijd heb en neem. En dat is uiteraard niet de bedoeling.
De keerzijde is wel dat ik dol ben op de hectiek, de afwisseling, de diversiteit en de vele contacten met verschillende soorten mensen. Heerlijk, een dagelijkse sleur is aan mij niet besteed. Meerdere zaken snel en goed regelen en ook nog eens door elkaar… ik geniet er van.
Maar ergens niet meer aan toe komen, terwijl je het leuk of belangrijk vindt. Dat is uiteraard niet de bedoeling. Neem het schrijven van Blogs. Ik vind het geweldig om te maken, heb meerdere ideeën klaar liggen, maar helaas was de laatste blog ruim zeven maanden geleden op 31 juli 2016 geschreven…
Laatst belde ik mijn beste maatje op… hij was niet te bereiken… kort even contact via Whatsapp gehad om te kijken wanneer we even konden bellen. De volgende dag lukte dit pas! Heel snel, want ik had zo een afspraak en hij ook. Ik realiseerde me dat het lang geleden was dat we even lekker aan de telefoon aan het kletsen waren. Alles gaat via Whatsapp tegenwoordig. Makkelijk en snel, maar niet meer in verbinding. Wat dat betreft is onze manier van communiceren in de loop der tijd veranderd van ‘samenzijn’ (spreken en zien in rust), naar het ‘haasten’ van Herman van Veen (spreken en zien in drukte), naar het ‘beltijdperk’ (wel spreken, niet zien) en tenslotte naar het’ online communiceren’ (niet spreken, niet zien).
Toekomstige tijd
Gek genoeg is de informatievoorziening extreem gestegen (een overkill), maar zijn we dus verkeerd verbonden… zelfs bij een Telecombedrijf… en ik heb nog steeds geen idee hoe we dat kunnen veranderen of weten te keren.
Pling, pling, pling, een mail, een app, een snap, we hebben ongelofelijke infopret. Pling, pling, pling, lees je mijn bericht, we hebben maar een paar minuten tijd… We moeten teksten, chatten, tweeten, appen, vloggen, facebooken en weer doorgaan. We kunnen nu niet blijven, we kunnen nu niet langer online blijven staan.
Diggy Dex
De dag dat ik deze Blog geschreven had, ging ik samen met twee vrienden van vroeger naar een optreden van Diggy Dex in Luxor Arnhem. Heel toevallig zong hij het stukje van Herman van Veen, dat hij blijkbaar bij Ali B op Volle Toeren had gemaakt. Daarnaast zong hij nog een ander liedje, genaamd ‘Zo voorbij’, wat goed past bij deze blog. Toeval? Nee, toeval bestaat niet, daar hebben we al helemaal geen tijd voor. ;)
Ik heb ze even op youtube teruggekeken. Wil je dat ook, dat kan via deze links:
Andere blogs van Matteo lees je hier.